Kırmızı Beyazın Yanına Siyahı Koyduğumuz Gün 20 Ocak

Kırmızı Beyazın Yanına Siyahı Koyduğumuz Gün 20 Ocak 1989 kısaca kara gün... O günleri yaşayanların kaleminden 20 Ocak...

20 Ocak 1989 kısaca kara gün, büyük acı, felaket toprağa verdiğimiz canlarımız şehitlerimiz hocam, arkadaşlarım, kolay değil herkesin yılda bir kez hatırladığı bu kazayı her gün hatırlıyorum. Aklımdan çıkmıyor, o gün kaybettiğimiz değerler bir daha geri gelmeyecektir.

27 sene oldu ama hala dün gibi sabah kahvaltı yapıp yola çıktığımızda karlı puslu bir havaydı yoğun tipi altında Havza çıkışında pancar yüklü kamyonla çarpıştığımızda Asım abi, hocamız Nuri Asan ve arkadaşlarımdan Mete olay yerinde Muzafferde hastanede hayatını kaybetti, Tomiç ise komada geçen 6 aydan sonra vefat etti. Ben dahil diğer arkadaşlarımın çoğu yaralandı.

Kaza sonrası yeşil sahalara dönüp dönmeyeceğim, dönsekte bu kazanın izlerini beynimizden silemeyeceğimizi biliyordum. Samsun halkı bağrını her zaman basmıştır ve basamaya devam edecektir. Hastane odasına tencere tencere çorba ve yemek taşıyan bu insanları unutmak mümkün mü onlar bizleri dualarıyla ayakta tuttular.

Şuanda bile her deplasmana giderken Havzadan geçerken içime bir ürperti geliyor. Kaza yaptığımız yer o gün ki gibi hala aklımda feryatlar çığlıklar ambulans sesleri bize yardım eden insanların bağrışmaları yerde yatanlar dün gibi inşallah Allah’ tan dileğim böyle kazaların bir daha tekrar etmemesi.

Samsunspor ve Türk futbolu için 20 Ocak kazası Türk Futbol Tarihinin en acı anıdır. Tarihten bu kazayı silebilmemiz mümkün değil değildir. Kırmızı beyaz renklerimizin yanına koyduğumuz siyah renkte artık bu kazanın simgesi olmuştur.

Allah mekanlarını cennet eylesin, geride kalanlara uzun ömürler versin unutulmamak dileğiyle. 

MUSTAFA SİNECEK

1989 yılının karlı bir 20 Ocak günü Malatyaspor deplasmanına giden Samsunspor kafilesi acı bir kaza geçirmiştir. Bugün o kazanın yıldönümü, gelin hep beraber çeyrek asır geriye gidelim ve sizi unutmadık diyelim.

Bu hazin kazanın 27. yılında ölen tüm futbol şehitlerimizi büyük bir üzüntü içinde saygıyla anıyorum.

Ölenlere Allah'tan rahmet geride kalanlara sağlık diliyorum.

KASIM ÇIKLA

Hayatın en kesin gerçeği ölümün kırmızı-beyazlı formayı giyen güzel insanların üzerinden geçip gitmesinden bu yana tam 27 sene geçmiş. Çoğu 20’li yaşlarda gençlerin birkaç istisna dışında hemen hepsi yürüyerek, güle oynaya bindikleri kulüp otobüsünden yaklaşık iki saat sonra ellerde, omuzlarda aşağıya inecek; kimi hastanenin kimi morgun yolunu tutacaktı.

Kimimiz kariyerini, kimimiz organlarını, kimimiz umudunu kaybederken en ağır faturayı Nuri Hoca, Mete, Muzaffer, Tomiç, Asım Abi ve kamyon şoförü ödeyecekti. En şansızlarımızsa galiba o külüstür otobüsün içinde yorulmak bilmeyen bacaklarını kaybederek çıkan kaptan Emin’le, hayatını tek kolla sürdürmeye mecbur kalan Erol olacaktı.

Asıl darbeyi yaşamdan kopup kara toprağın altına girenler ve onların geride bıraktığı aileleri öderken, kulübeyse sanılanın aksine bir şey olduğu yok. Samsunspor yine layık olduğu yerde.

Lütfen dualarınızda bugün Nuri Hoca’yı, Muzaffer’i, Mete’yi, Tomiç’i, Nasır’ı, Yüksel ve Asım abileri, kamyon şoförünü unutmayın.

FATİH URAZ